نشستی پای لپتاپ و پادکست احساسات را ضبط کردی
الحق و الانصاف که در گفتن و اجرای کلمات عالی هستی. خیلی زود میتوانی کار با لپتاپ و نرم افزارها را یاد بگیری و روی کاری که میخواهی انجام دهی بسیار متمرکز هستی. خدارا شکر
دوست داری همه خروجی کارت را ببینند و بشنوند. از تمجید دیگران ذوق میکنی و این ویژگی بارز توست. دیده شدن برای تو لذت بخش و فرح انگیز است.
آرام جان منی
خداوندا در همه آنچه دلارامم میخواهد کمکش کن. او بنده خوبی برای توست
چهار هزار و سیصد و سی و سومین شبی است که در کنار ما صبح می کنی. عزیز دلم... چقدر کوتاه! یعنی فقط 4333 روز است که کنارمی.
دلم میخواهد این عدد بینهایت باشد. و هرروز صبح را با چشمهای قشنگ تو اغاز کنم.
صدای صبح بخیر گفتن تو در گوشم هست تا وقتی میان روز دوباره ببینمت و مادری ام آغاز شود.
دوست دارمت...همچون سپیداری که برگهایش را...
تو خوب و آرام و متین و دوست داشتنی هستی و دوران پر فراز و نشیب نوجوانی ات را سپری میکنی.
کمی آب به آسیاب چالش های خانه میریزی, گاهی کودکی خواهرکانت تو را می رنجاند...اما همدل و همراه و عاقل هستی.
نخواستی کلاس های آرمان را ادامه بدهی..فدای سرت...عاقبتت خوش باشد.
